Interview Parool: Ivy was danser en is nu timmerman bij Vastbouw
De campagne Baan met toekomst, waarbij de gemeente Amsterdam omscholingstrajecten financiert, moet het personeelstekort in de bouw en techniek verkleinen. Ivy Bakker werkt bij Vastbouw Amsterdam en liet zich omscholen. Ze werd daarvoor geïnterviewd door Het Parool:
“Dansen zit in mijn bloed, ik ben daarmee opgegroeid. Op mijn zestiende ben ik van Texel naar Amsterdam verhuisd om aan de dansacademie Lucia Marthas te studeren. Ik dacht dat ik voor altijd danser zou blijven, maar toen ik bijna klaar was met de academie had ik daar plots geen zin meer in. De danswereld is hielen likken en ja en amen knikken. Maar ondertussen ben je zzp’er, verdien je slecht en heb je weinig zekerheid.
De dansopleiding was daar een voorbode van. Ik ging vijf dagen per week twaalf uur per dag naar school en moest in het weekend bij dinnershows optreden. Dat waren dagen van dertien uur en daar kreeg je dan 25 euro vergoeding voor. Toch waren het niet de financiële kanten. Ik wilde gewoon iets anders, iets nieuws leren.
Eerst volgde ik via Bouwtalent het voorbereidingsjaar voor de hbo-opleiding bouwkunde, maar ik heb nu toch voor een mbo-timmermansopleiding gekozen. Het praktische daarvan trekt mij meer. Mensen vinden dat vaak een stap omlaag, maar ik zie dat anders. Ik vind deze opleiding net zo moeilijk als het voorbereidingsjaar bouwkunde. Je moet ontzettend handig zijn en leert superveel. Natuurlijk zijn theoretische vakken ook interessant, maar persoonlijk houd ik meer van het praktische, met je handen werken.
Ik werk nu al bijna een jaar bij Vastbouw. Daar ben ik de eerste vrouw in de veertig jaar dat het bedrijf bestaat. Dat is heel tof, maar het is ook invechten. Van dom blondje tot Barbie: ik heb het allemaal gehoord. Je moet jezelf bewijzen, maar het fijne is: waar je in de danswereld nergens tegenin kunt gaan, wordt dat hier juist gewaardeerd.
Ook de werkkleding was een dingetje. Ik moest op zoek naar vrouwenwerkkleding. Die is bijna niet te vinden. En als die al te vinden is, is het roze. Nu loop ik op mooie roze bouwschoenen.
Ik werk vijf dagen in de week en ga twee avonden naar school. Ik heb een heel stappenplan uitgestippeld. Eerst tot niveau vier afronden, dan een tijd werken als uitvoerder en een avondstudie interieurdesign volgen. Om rond mijn dertigste voor mezelf te beginnen. Dan wil ik graag oude panden renoveren en die vervolgens inrichten.
Ik raad het andere vrouwen aan. Het is fijn om met je handen te werken en een stabiele baan te hebben. Meer vrouwen zou deze wereld trouwens goed doen. Je hebt als vrouw toch een andere kijk op dingen. De bouwwereld is ouderwets. Bijna iedereen met wie ik werk is 50-plus. Nieuwe methodes vinden ze lastig. Hoe vaak ik op een dag wel niet hoor: ‘Dat doe ik al dertig jaar zo.’ Het zijn echte vakmannen, maar het is tijd voor vernieuwing.”
Link naar het volledige artikel van Het Parool: Zij lieten zich omscholen en hebben geen spijt.
Foto gemaakt door Nina Schoollaardt.